Kahramanmaraş’ta 84 saat sonra enkazdan çıkarılan genç kız mücadeleyi bırakmadı

Doğru haberin adresi.

Depreme Kahramanmaraş’ta yakalanan ve 84 saat sonra enkazdan çıkarılan Şehriban Naz Gündoğan’ın yaşamı değişti. Depremden sonra yaşadıklarını özetleyen Gündoğan, “Enkazdan çıktıktan sonra evime getirildim. Kardeşlerim ve babam o haset mevlit günüm kendisine düşünmüş. Hastaneye geldiğimde benim düşüncesince çörek kestiler. O çağ ikinci mevlit günüm oldu” dedi.

İstanbul’da ailesiyle beraberce canlı Şehriban Naz Gündoğan (17) 10 ilde can alıcı bulunan depreme Kahramanmaraş’ta yakalanmıştı. 84 saat süresince enkaz altında artan Gündoğan’ın yardımına Acil Tıp Teknisyeni bulunan babası Osman Gündoğan koştu. Bir müddet kızından çav alamayan ata Gündoğan arzusu kesip apayrı depremzedelere desteğe gitti. Şehriban Naz Gündoğan ise 84. saate derece anneannesiyle kalmış olduğu enkazdan kurtarılmayı bekledi. Daha sonra fevk katındaki düzentileme sırasında kaldırılan molozlardan sonra ışığı gördüğünü özetleyen Gündoğan ayağını oynatıp ekiplerin dikkatini çekti. Daha sonra enkazdan çıkarılan Şehriban Naz Gündoğan otama düşüncesince İstanbul’a getirildi. Öte taraftan kurtarıldığı çağ ikinci mevlit haset ikrar edilen Gündoğan düşüncesince ailesi çeşidinden çörek kesildi. Sol tarafı ve ayağı derinliğine müddet gelişmemiş kalmış olduğu düşüncesince adale kısalması meydana mevrut Gündoğan yanında müddet hikmet otama gördü. Bu süreçte okuluna da bitmeme edemeyen genç kız sahn mücadelesini bırakmadı ve açıkça öğretimden terbiye bilimi bilimi görmeye başladı. Şuan ortaöğretim son sınıfta bulunan Şehriban Naz Gündoğan hem eğitimine bitmeme ederken aynı zamanda üniversiteye hazırlanıyor.

“Ayağımı görüp beni kurtaramaya geldiler”

84 saat sonra enkazdan çıkarılan Şehriban Naz Gündoğan, “Ben depreme Kahramanmaraş’ta yakalandım. O geceleyin anneannemle yatıyordum. Depremin bulunduğunu hissetmedim. Anneannemin dürtmesiyle uyandım. 4 çağ süresince enkazın altında kaldım. 4. günün böylece benim fevk katımdaki enkazı almışlar. Onun sesiyle beraberce üzerime yanında nesne düştü. Daha sonra uyanıp ışığı gördüm. Sol ayağımı oynatamadığım düşüncesince salim ayağımı oynattım. Çünkü sesimi duymaları imkansızdı. Ayağımı görüp beni kurtaramaya geldiler. Daha sonra Azerbaycanlı takımlar çeşidinden kurtarıldım. Babamlar evvel duyduğunda elden gelmişler. Babam bana seslenmiş ama ego on paralık yanında neva duyamadım. Babam benden neva alamayınca gayri ufaklıklara desteğe gitmiş. Enkazdan çıktıktan sonra evime getirildim. Kardeşlerim ve babam o haset mevlit günüm kendisine düşünmüş. Hastaneye geldiğimde benim düşüncesince çörek kestiler. O çağ ikinci mevlit günüm oldu. O devir dört dörtlük kendisine yürüyemiyordum. Şu an şimdi iyiyim” dedi.

“Okulu açıköğretimden kıraat etmek çetince olmadı”

Enkazda yaralandığı düşüncesince okula gidemeyip açıköğretimden eğitimine bitmeme fail Gündoğan, “Haftanın rastgele haset hikmet tedaviye gittiğim düşüncesince okulumu açıköğretimden okumaya başladım. Şimdi caba hâlâ oturamıyorum. Bazı hallerde oturup dinlemem gerekiyor. Saatlerce oturamıyorum. Şu an dershaneye gidiyorum. Üniversiteye hazırlanıyorum. 12. sınıftayım ve esenlik okumayı düşünüyorum. Okulu açıköğretimden kıraat etmek çetince olmadı. Zaten değişik yanında sisteme geçecektim tekrardan. Benim düşüncesince acemi yanında değin oldu” biçiminde konuştu.

“Kızım şu an hem açıkça liseye hem dershaneye gidip üniversiteye hazırlanıyor”

İstanbul’dan vazifeli kendisine enkaz altındaki kızını kurtarmaya Kahramanmaraş’a revan acele tababet teknisyeni Osman Gündoğan, “Kahramanmaraş’a gittiğimizde dü çağ ilkin tanıyamaz hale gelmiştik. Her yan yıkılmıştı. Yarım saat ne yapacağımızı bilemedik. Bir an ilkin çocuğumuzu çıkaralım niteleyerek enkazı tırmalıyorduk. Kayınvalidem ve kayınbabam içerdeydi. Sesler gelmeye bitmeme ediyordu. Sonra kendime senin kızından neva seda bulunmayan her insanın evladı var, gayri kollar düşüncesince de yapman geçişsiz dedim. Çocuğumuzu orada bırakıp gayri ufaklıklara koştuk. Sabaha derece 7-8 bebek kurtardık. 84 saat sonra neva geldiği söylendi. Kızımız düşüncesince baş döndürücü dualar ettik ve sesimizi duydu. İstanbul’a ulaştıktan sonra 9 Şubat’ı kızımızın acemi mevlit haset kendisine kutladık. Çocuk psikiyatrisine gidiyor. Biz ve benzeyen arkadaşları dayanak noktası olmaya çalışıyor. Kızım liseye gidiyordu. Ayağındaki problemden ötürü açıkça liseye yazdırmak istedik. Sürecin ne derece süreceği muhtemelen değildi. Kızım şu an hem açıkça liseye hem dershaneye gidip üniversiteye hazırlanıyor. Kızımız anası ve babası üzere sağlıkçı olacak İnşallah” ifadelerini kullandı.